to, co nie wypowiedziane...

Dlaczego pożegnania są takie trudne? Powinno się pomachać na pa pa i bez cienia żalu iść w swoją stronę. A tymczasem idąc w swoją stronę ocierałam łzy. To tylko trzy miesiące, które miały być moją ucieczką od uczuć do Ciebie. Trzy miesiące, w trakcie których miałam zacząć układać sobie świat u Jego boku.... Ostatnio tak mocno mnie przytulałeś, gdy byliśmy jeszcze razem... mimo że już dawno powiedziałam "trzymaj się", nie puszczałeś... Nasze usta minęły się o milimetry... Żałuję, że się minęły... Wiem jak bardzo będę tęsknić... Za Tobą. Bo tylko Ciebie kocham i kochać będę zawsze... W końcu znamy siebie, jak nikt.... A teraz długie tygodnie telefonów, maili, smsów... Ciekawe, czy ta rozłąka przypadkiem nie zbliży nas do siebie....? 

Była Twoją pierwszą dziewczyną. Mimo tego, że okazywała Ci chłód, pokochałeś ją i to uczucie nie minęło nawet, gdy podeptała Twoje uczucia... Długo dochodziliście do "stanu sprzed"..nawet kiedy Cię poznałam byliście tak obcy sobie... A my po rozstaniu w tydzień staliśmy się najlepszymi przyjaciółmi... Nawet nie zauważyłam, jak bliscy sobie staliście się w oka mgnieniu. M. mówi, że nigdy nic do Ciebie nie czuła..ale... czy to prawda, co widzę? Że szukasz jej dotyku, kontaktu z nią? Upajasz się jej słowami, towarzystwem...? Jesteśmy trójkątem specyficznym: TY i Twoje dwie byłe dziewczyny...  Może popadam w paranoję. Może widzę coś, czego nie ma... Każdy ma prawo do miłości, ale... dlaczego miałbyś kochać ją,a nie mnie....?

Żeby to było takie proste. Przewrócić kartkę i zacząć wszystko od nowa, nie oglądając się wstecz. I udawało mi się to nawet... A jeśli nie udawało to znaczy, że jestem dobrą aktorką, a maska, którą przybrałam pasuje doskonale... Niestety powoli wszystko wraca. W każdym Twoim uśmiechu, w każdym słowie, w każdej chwili, którą spędzamy razem.. Ale skoro tak mnie dobrze znałeś, bo znałeś, jak nikt, to czy Ty czasem tego nie widzisz?Wolałabym nie... Dziś coś we mnie pękło. Powiedziałeś, że spędzanie ze mną czasu i to, że tyle dla Ciebie robie jest Ci bardzo potrzebne. Powiedziałeś jeszcze, że smutno Ci, a nie wiesz dlaczego... Ze tyle mam na głowie, a upiekłam dla Ciebie te obiecane ciasteczka, po to tylko, żeby Ci zrobić przyjemność, że to "taaaaaaaaaakie miłe dla Ciebie"... Wiesz, czasem widzę w Twoich oczach to, co zawsze, gdy patrzyłeś  na mnie WTEDY.. Mylę się? W końcu ja też Cię kiedyś znałam jak nikt....

"Dajesz mi niepokorne myśli i niepokoje, tyle ich wciąż masz..."

Nosowska / Przemyk

Moja zazdrość mnie niszczy.. Jakąś cechę jedynaczki muszę przecież mieć... Gdy byliśmy razem, tłumaczyłam sobie, że to przez syndrom zdradzanej kobiety. A teraz szlag mnie trafia, kiedy M. mizdrzy się do Ciebie i chce być taaaaaaaaka fajna... Mam ochotę ją rozszarpać i nie ukrywam tego. Robi z siebie idiotkę, bo  Ty jesteś jednym z tego procenta mężczyzn, któy nie łapie się na głupie uśmieszki i dwuznaczne teksty.... Na szczęście.

Tak, wiem. Rozstaliśmy się i nie mam prawa... Mam prawo. Prawo Zakochanej Kobiety... Wierz mi, że wolałabym Cię nie kochać wcale. Kiedyś mnie to zniszczy, zgubi...

Gdyby ktoś znał lekarstwo na miłość, proszę o podpowiedź.

Ty chyba rzeczywiście powinnaś zdawać do szkoły aktorskiej. Minęłaś się z powołaniem. I nie chodzi tu tylko o Twoje 'parcie na szkło', ale przede wszystkim o wybitne zdolności aktorskie.. płacz na zawołanie, kwiecista mowa, robienie ze mnie potwora... Twoim przyjaciołom nie wolno być ze mną, bo oni są "twoi"..to Twój orszak, który ma klękać, ilekroć księżniczka tupnie nóżką. Jestem dla Ciebie zbyt silna. Zagroziłam Twojej pozycji, więc mnie eliminujesz najbardziej paskudnymi środkami. Udaje Ci się. Niszczysz mnie psychicznie. I masz,co chciałaś. Zostawię ich... Ja sobie poradzę. Nie będę jęczeć, że mi tak źle i błagać ich o chwilę uwagi. Po prostu odejdę. Nie będziesz mnie niszczyć i nareszcie będziesz szczęśliwa. Z dzisiejszym dniem skończyło się wszystko... Żałuję, że Twoim rodzicom nikt  nie przeszkadzał w beztroskim wychowywaniu Ciebie. Stworzyli potwora... Jedyne, co mnie teraz pociesza, to stare, mądre słowa: "wszystko, co robisz, wróci kiedyś do Ciebie". W Twoim przypadku - oby wróciło z procentem...